به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، چنین روایت شده كه وقتى اصحاب پیغمبر ـ صلّى اللّه علیه و آله ـ با یكدیگر مذاكره مى نمودند كه كدام یك از حروف هجا در كلام زیادتر استعمال مى شود، بالاخره رأى همه بر آن قرار گرفت كه الف زیادتر در كلام مى باشد

شیطان دشمن قسم خورده انسان در چهار موقعیت ناله و شیون سر داد

مصطفی لعل شاطری: حقیقت وجودی نماز توجه بنده به پروردگار خویش و تجدید عهد بندگی و اظهار تسلیم در برابر قادر متعال است و از این رو نماز از اهمیت ویژه ای برخوردار است به نحوی که پیامبر (ص) فرموده اند: هر کس نمازش را ترک کند به خاطر این که به ثوابش امیدوار نیست و از کیفرش نمی ترسد، باید بداند که در هنگام مرگ به شکل یهودی یا نصرانی و یا مجوسی خواهد مُرد.

بی شک یکی از مهمترین دستورات دین مبین اسلام به جا آوردن نماز، به ویژه در اول وقت می باشد ولی در این بین متاسفانه گروهی هر چند قلیل دیده می شوند که گاه به این فریضه ی الهی پُشت کرده و در انجام آن اهتمام نمی ورزند، غافل از این که اگر این کار عمدی و از روی غرض ورزی صورت پذیرد سرنوشتی سخت چه در دنیا و چه در آخرت برای آن ها رغم خواهد خورد،در این زمینه از  سرور زنان عالم، فاطمه زهرا (س) نقل شده است که از پدر گرامی اش رسول خدا (ص) سؤال فرمودند: پدرجان؛ جزای آن مرد و زنی که نسبت به نماز خود سستی کند و آن را بجا نیاورد چیست؟
پیامبر (ص) فرمودند: ای فاطمه جان؛ هر مرد و زنی که به نماز اهمیت ندهد و نسبت به نمازش سستی بورزد، خداوند او را به پانزده بلا دچار می کند: شش بلا در دنیا، سه بلا در وقت مُردن، سه بلا در قبرش، سه بلا در روز قیامت!
بلاهای دنیوی
1- خداوند متعال برکت را از عمر او برمی دارد؛
2- برکت از رزقش دور می شود؛
3- سیمای صالحان از صورتش محو می گردد؛
4- در برابر عمل خوبی که انجام می دهد، پاداشی نخواهد داشت؛
5- دعایش به آسمان بالا نمی رود؛
6- از دعای صالحان و خوبان نیز فایده ای نبرده و بهره ای به او نمی رسد.
بلاهای هنگام مرگ
1- با ذلت و خواری می میرد؛
2- گرسنه از دنیا می رود؛
3- تشنه می میرد، به طوری که اگر آب همه ی رودهای دنیا را بنوشد، باز تشنه است.
بلاهای قبر
1- خداوند فرشته ای را بر او مسلط می کند تا شکنجه اش دهد؛
2- قبرش تنگ و در فشار خواهد بود؛
3- قبرش تاریک می شود.
بلاهای روز قیامت
1- خداوند فرشته ای بر او مسلط می کند تا او را به صورت به زمین بکشاند، در حالی که تمام خلایق به او نگاه می کنند؛
2- در هنگام رسیدگی به اعمال و حسابش سختگیری می شود؛
3- خداوند به او نظر رحمت و لطف نمی کند و او را پاک نمی گرداند و این عذاب دردناکی برای او خواهد بود.

منابع:
1- لئالی الاخبار، ج4: 51.
2- مصابیح الدجی: 768.
3- آمال الواعظین، ج3: 8- 9.
4- کشکول سید ابراهیم حسینی لیلایی: 163.

خبر مخالفت امام حسين‌(ع) با حكومت يزيد و امتناع آن حضرت‌(ع) از بيعت با وي به سرعت در ميان خواص مدينه انتشار يافت. در پي آن جمعي از خاندان و نزديكان امام حسين‌(ع) در اثر علاقه به وجود حضرت و از سر مصلحت‌انديشي امام‌(ع) را توصيه به سازش و كنار آمدن با دستگاه يزيد نمودند.

محمد حنفيه يكي از برادران امام حسين‌(ع) نيز به دنبال اطلاع از موضع امام‌(ع) به سويش مي‌شتابد و به نقل از تاريخ طبري به امام حسين‌(ع) چنين مي‌گويد: برادر! تو محبوب‌ترين و عزيزترين مردم هستي و من آنچه را كه خير و صلاح تشخيص مي‌دهم، با تو مي‌گويم...

_مصطفی لعل شاطری: یکی از اعمال بسیار سفارش شده از سوی ائمه اطهار(ع) زیارت امام حسین (ع) در کربلا می باشد، به نحوی که برای آن فضیلت های بی شماری ذکر شده است، چنانچه در این باب آمده است؛

1-هنگامی که فردی تصمیم به زیارت آن حضرت می گیرد خداوند گناهانش را مورد بخشایش قرار می دهد و هنگامی که در راه زیارت او گام می سپارد، آن ها را از کارنامه عملش محو می نماید و در مرحله بعد کارهای شایسته اش را چند برابر می سازد و همین گونه در هر مرحله ای به کارهای نیک او افزوده می شود تا وارد بهشت گردد. هنگامی که آهنگ زیارت آن حضرت نموده و غسل کند، پیامبر گرامی ندایش می دهد که: «یا وفد الله! ابشروا بمرافقتی فی الجنه...؛ ای روی آورنده به خدا! و ای میهمان او! بشارتت باد به همراهی من در بهشت، و امیرمومنان (ع) به او ندا می دهد که: انا ضامن لقضاء حوائجکم...؛ من ضامن برآورده شدن خواسته های شما هستم، و آن دو گرامی از چپ و راست همراهیش می کنند تا از زیارت بازگردد. (بحارالانوار، ج101: 64)

2- هنگامی که در راه سفر و تهیه زاد و توشه برای زیارت آن حضرت، هزینه نماید، در برابر هر درهم از هزینه اش پاداشی هم چون کوه «احد» بدو ارزانی می دارند و چند برابر آنچه انفاق نموده است جایگزین آن می سازند و همه بلاها را از او برمی گردانند، از این رو در روایتی آمده است که: خداوند برای هر درهم بخشش زائر حسین (ع) در راه خدا، ده هزار درهم پاداش می دهد، و فراتر از همه این پاداش های مادی، خشنودی خدا و دعای خیر پیامبر، علی و امامان نور (ع) است که بدرقه راه اوست. (بحارالانوار، ج101: 147)

3- هنگامی که از منزل خود خارج می شود از جهات ششگانه او ششصد فرشته او را همراهی می کنند. (بحارالانوار، ج101: 68)

4- به هنگام راهپیمایی به سوی مرقد امام حسین(ع)، به هر چیز و هر نقطه ای گام نهد دعایش می کنند. (بحارالانوار، ج101: 14- 15) چون گام هایش را برمی دارد و می نهد، به هر گامی، هزار کار شایسته دارد. اگر بر کشتی نشسته باشد با حرکت کشتی خداوند ندایش می دهد که: آگاه باش که رستگار شدی و بهشت به وجود شما خوشبخت گردید، (بحارالانوار، ج101: 36) وهنگامی که بر مرکب سوار شود با حرکت هر دست آن، پاداش هزار کار شایسته خواهد داشت. (بحارالانوار، ج101: 25)

5- هنگامی که در راه کوی دوست، خورشید بر او بتابد گناهانش را، بسان آتشی که هیزم را می بلعد و نابود می کند، از بین می برد. (بحارالانوار، ج101: 14-15)

6- هنگامی که از شدت حرارت هوا، عرق می کند و یا رنج و خستگی بر او دست می دهد روایت شده است که: «از عرق او هفتاد هزار فرشته پدید می آید که تا روز برپایی رستاخیز، ستایش خدا می کنند و برای زائر حسین (ع) بخشایش او را می طلبند.» (بحارالانوار، ج101: 357)

7- هنگامی که با آب فرات، غسل زیارت می نماید همه گناهانش می ریزد. آنگاه پیامبر ضمن میهمان خدا خواندن او، بشارت بهشت و همنشینی خود را به او می دهد و امیر مومنان (ع) برآورده شدن خواسته ها و برطرف ساختن گرفتاری دنیا و آخرت او را تضمین می نماید. (بحارالانوار، ج101: 64، 147)

8- هنگامی که پس از غسل زیارت، به سوی او حرکت می کند، به هر قدمی که برمی دارد و می نهد، یکصد حج و یکصد عمره پذیرفته شده و یکصد میدان جهاد به همراه پیامبر، بر ضد بدترین دشمنان حق و عدالت، پاداش دریافت می دارد. (بحارالانوار، ج101: 87)

9- با نزدیک شدن به کوی دوست، گروه های مختلف فرشتگان، در دسته های ده ها هزار، به استقبال او می شتابند که از جمله آن ها چهار هزار فرشته ای خواهند بود که روز عاشورا برای یاری امام حسین(ع) اعلان آمادگی کردند و او نپذیرفت و آن گاه از جانب خدا دستور یافتند تا پس از شهادتش در آستان او باشند. (بحارالانوار، ج44: 286)

10- هنگامی که زائر آن حضرت، مرقد منور ایشان را با معرفت زیارت می کند، آن گرامی بدو نظر می افکند و بر او دعا می کند و از پدر و نیای بزرگش نیز می خواهد، تا او را دعا کنند. آن گاه فرشتگان و از آن پس همه پیامبران او را دعا می کنند و سرانجام فرشتگان با او مصافحه می کنند و بر چهره اش نشانی از نور عرش نقش می بندد که این زائر مرقد فرزند پیامبر و مرقد پیشوای شهیدان است. (بحارالانوار، ج101: 64؛ ج45: 182)

11- هنگامی که به سوی خاندانش برمی گردد، گروه هایی از فرشتگان همراهیش می کنند و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل بدرقه اش می نمایند و دو فرشته نگهبان او از او خداحافظی می کنند و می گویند: «ای دوست خدا! تو مورد بخشایش خدا قرار گرفته ای، به راستی که تو از حزب خدا و پیامبر و امامان نور هستی، به خدای سوگند که نه تو آتش دوزخ را خواهی دید و نه آتش دوزخ تو را و نه به تو طمع خواهد کرد.» (بحارالانوار، ج101: 24)
آنگاه ندا می دهند که: گوارا باد بر تو! پاکیزه و رستگار شدی و بهشت نیز به وجود تو مفتخر شد. (بحارالانوار، ج101: 36)

12- هنگامی که پس از این زیارت، به مدت یک سال یا دو سال بعد، از دنیا برود فرشتگان در تشییع جنازه او حاضر و برای او طلب بخشایش خدا می کنند. و حسین (ع) به دیدارش می شتابد. روایت است که آن حضرت فرمود: «مَن زارنی فی حیاته، زُرتُهُ بَعد وفاته...؛ هر کسی مرا در زندگی اش زیارت کند، پس از مردنش بازدیدش خواهم کرد.» (بحارالانوار، ج101: 16، 18)

13- اگر زائر حسین (ع) در راه زیارت او از دنیا برود، فرشتگان پیکر او را تشییع می کنند و از بهشت برای او حنوط و کفن می آورند و بر روی کفن او می پوشانند. و بر او نماز می گذارند و زیر پایش را با بویی خوش و معطر، فرش می سازند. و زمین را از دو سوی او کنار می زنند تا جای قبر او فراخ و خوش باشد و درهای رحمت آسمان به رویش گشوده می شود و آن گاه آسایش و روزی خوش، تا قیام قیامت بر او نازل می گردد. (بحارالانوار، ج101: 78)

14- هنگامی که زائر آن حضرت در راه زیارت او زندانی گردد و یا کتک بخورد، از امام صادق (ع) روایت شده است که: به هر روز زندانی شدن یا کتک خوردن، در روز قیامت پاداش و شادمانی خواهد داشت و اگر پس از زندانی شدن کتک هم بخورد برای هر ضربه ای، حوریه ای خواهد داشت و برای هر دردی هزاران پاداش کار نیک و محو هزاران گناه و دریافت هزاران درجه و هم سخن پیامبر خواهد بود تا از حساب رستاخیز نجات یابد و فرشتگان عرش او را مورد مِهر قرار می دهند و بدو گفته می شود آنچه دوست داری بخواه.

15- و نیز از امام صادق (ع) آمده است که: اگر زائر حسین، در راه زیارت او کشته شود با نخستین قطره خون، همه گناهانش مورد بخشایش قرار می گیرد و سرشت ملکوتی او بسان سرشت پیامبران به گونه ای شستشو داده می شود که از سرشت حیوانی کافران و فاسقان پاک و پاکیزه و خالص می گردد، همین گونه قلب او شستشو داده می شود و هر ناخالصی از آن زدوده و لبریز از ایمان می گردد. و در حالی خدا را ملاقات می کند که از همه ناخالصی ها خالص است و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دینی اش بدو ارزانی شده است. فرشتگان به همراه جبرئیل و فرشته مرگ، نماز او را می خوانند و کفن و حنوط او از بهشت هدیه می گردد و آرامگاهش بر او گسترده و نورباران می گردد. دری از درهای بهشت به رویش گشوده می شود و فرشتگان از بهشت بر او هدیه می آورند و پس از هیجده روز، به ملکوت پر می کشد و تا آستانه رستاخیز با دوستان خدا همچنان در آنجا خواهد بود. (بحارالانوار، ج101: 78؛ نشریه مکاتب و اندیشه: شماره 14)

برخی از رفتارها موجب خسران دنیا و عقبی ادمی می شود

آیت الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی در کتاب گران سنگ مکیال المکارم خلاصه آثار و فواید و ویژگی‌هایی را که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، بیان می‌کند و ما هم به جهت این که کتاب مکیال المکارم به امر مطاع ولی عصر علیه السلام نوشته شده و کتابی مبارک و پر خیر است، مطالب آن را ذیلا نقل می‌کنیم.

دعا کننده برای فرج حضرت مشمول برکات زیر می‌شود:

بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق( علیه السلام) در مدت 34 سال امامت پربركت خویش نقش شایسته ای در گسترش فرهنگ حیاتبخش اسلام انجام داد.رهنمودهای راهگشای امام صادق(علیه السلام) در زمینه های سلوك فردی و اجتماعی، معاشرت با دیگران، برخورد با نسل نو و جوانان، مسائل حقوقی، آداب ازدواج، موضعگیری در مقابل حكومت ها و سیاستمداران زمان، آموزه های علمی، تربیتی، پزشكی و ده ها موضوع دیگر، زینت بخش صفحات زندگی آن حضرت و برگ زرینی در تاریخ شیعه می باشد[1]. در این نوشتار قسمتی از  سفارشات امام صادق علیه السلام را در خصوص آداب زندگی و بندگی تقدیم می کنیم...

هنگامی که پیامبر(ص) و مردم (از خاکسپاری سعد بن معاذ) بازگشتند، پرسیدند: ای رسول خدا! با سعد کاری کردی که با هیچ کس دیگر نکرده‌ای؛ جنازه‌اش را بدون ردا و کفش مشایعت کردی؟ فرمود: فرشتگان بدون کفش و ردا در تشییع او حاضر شدند و من به آنها تأسی جستم. گفتند: یک بار سمت راست تابوت و بار دیگر سمت چپ آن را گرفتی! فرمود: دستم در دست جبرئیل بود و هر جا را که او می‌گرفت می‌گرفتم. گفتند: به غسل او فرمان دادی و خودت بر جنازه‌اش نماز گزاردی و خودت به خاکش سپردی؛ آن گاه فرمودی همانا عذاب قبری بر سعد اصابت کرد؟ فرمود: آری، رفتار او (سعد) با خانواده‌اش تند بود.

در مذمت سختگیری بر خانواده از حضرت رسول(ص) روایت شده است که فرمود: بدترین مردم، سختگیر بر خانواده است. شخصی پرسید: ای رسول خدا! مراد از سختگیری بر خانواده چیست؟ فرمود:‌ مرد هرگاه وارد خانه شد همسرش بترسد و فرزندش بهراسد و بگریزد و هرگاه از خانه بیرون رفت همسرش بخندد.